Συνυπαιτιότητα λόγω υπερβολικής ταχύτητας σε αυτοκινητιστικό ατύχημα
Η υπέρβαση του ανωτάτου νομίμου ορίου ταχύτητας ακόμη και όταν ο οδηγός έχει προτεραιότητα αποτελεί περίπτωση υπερβολικής ταχύτητας που συντελεί στην πρόκληση αυτοκινητιστικού ατυχήματος και θεμελιώνει συνυπαιτιότητα για τον οδηγό που έχει προτεραιότητα.
Η υπερβολική ταχύτητα θεωρείται σημαντικότατος παράγοντας για την πρόκληση αυτοκινητιστικού ατυχήματος, ισοδύναμος πολλές φορές ακόμη και με τον παράγοντα της παραβίασης προτεραιότητας.
Ας δούμε ένα ενδιαφέρον απόσπασμα σχετικής δικαστικής απόφασης:
Ο Υ, οδηγός του υπ' αριθ. κυκλ. …… φορτηγού αυτοκινήτου κινούνταν επί της οδού Τ, με κατεύθυνση προς την έξοδο της πόλης.
Κατά τον ίδιο χρόνο ο Σ οδηγώντας το με αριθμό κυκλοφορίας ………… αυτοκίνητο του, κινούνταν επί της ιδίας οδού στο ύψος της διασταύρωσης της κάθετα με την οδό Κ και με αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή προς το κέντρο της πόλης.
Ο οδηγός Υ φτάνοντας στη συμβολή των ανωτέρω δύο και θέλοντας να στρίψει αριστερά προς την οδό Κ επιχείρησε αλλαγή κατεύθυνσης προς τα αριστερά χωρίς προηγουμένως να θέσει σε λειτουργία τον αριστερό δείκτη κατεύθυνσης (φλας) του αυτοκινήτου του και να ελέγξει την κίνηση των οχημάτων στο αντίθετο ρεύμα πορείας παρά εισήλθε κάθετα εντός αυτού με αποτέλεσμα να προσκρούσει στο πλάγιο δεξιό τμήμα του αυτοκίνητου του Σ το οποίο εκείνη τη στιγμή διέρχονταν από εκεί κινούμενο με υπερβολική ταχύτητα άνω των 100 χλμ/ώρα παρότι το ανώτατο νόμιμο όριο ταχύτητας σε κατοικημένη περιοχή ορίζεται σε 50 χλμ/ώρα.
Μετά τη σύγκρουση των ανωτέρω οχημάτων το φορτηγό αυτοκίνητο του Υ εκτράπηκε της πορείας του και ανήλθε στο πεζοδρόμιο της οδού Τ. Αρχικά προσέκρουσε στον τοίχο του κτιρίου της Ε και στη συνεχεία παρέσυρε τον ενάγοντα Μ που βρισκόταν στο πεζοδρόμιο της οδού Τ πεζός με κατεύθυνση προς το κέντρο της πόλης και προορισμό του την παρακείμενη στάση λεωφορείου με συνέπεια να τον τραυματίσει και να του προκαλέσει κάταγμα αριστερής ποδοκνημικής.
Υπό αυτά τα πραγματικά περιστατικά το αυτοκινητιστικό ατύχημα οφείλεται σε αμέλεια τόσο του Υ όσο και του Σ κατά ποσοστό 50% για τον καθένα.
Η αμέλεια του Υ συνίσταται στο ότι δεν επέδειξε κατά την οδήγηση του φορτηγού αυτοκινήτου του την προσοχή που όφειλε και μπορούσε υπό τις ανωτέρω περιστάσεις να επιδείξει, όπως κάθε μέσος συνετός και ευσυνείδητος οδηγός, ο οποίος θέλοντας να εκτελέσει ελιγμό προς τα αριστερά σε σχέση με την πορεία του για να εισέλθει στην οδό Κ κινήθηκε στο οδόστρωμα της παραπάνω οδού Τ και εισήλθε στο ρεύμα πορείας προς το κέντρο της πόλης χωρίς να βεβαιωθεί προηγουμένως ότι δύναται να προβεί στην ενέργειά του αυτή χωρίς κίνδυνο για τα άλλα οχήματα που κινούνταν στο ρεύμα αυτό πορείας της οδού Τ με συνέπεια να παρεμβληθεί στην πορεία του αυτοκινήτου του Σ με το οποίο και συγκρούσθηκε.
Η αμέλεια του Σ συνίσταται στο ότι δεν επέδειξε κατά την οδήγηση του αυτοκινήτου του την προσοχή, που όφειλε και μπορούσε υπό τις ανωτέρω περιστάσεις να επιδείξει, όπως κάθε μέσος συνετός και ευσυνείδητος οδηγός και συγκεκριμένα δεν οδηγούσε με σύνεση και με διαρκώς τεταμένη την προσοχή του, ούτε ασκούσε τον έλεγχο και την εποπτεία του οχήματός του ώστε να μπορεί σε κάθε στιγμή να εκτελεί τους απαιτούμενους χειρισμούς, λαμβάνοντας δε υπόψη τις επικρατούσες συνθήκες κυκλοφορίας (αυξημένη κίνηση ) δεν μείωσε την ταχύτητα του οχήματός του, ενόψει της διασταύρωσης, αλλά αντίθετα εκινείτο με ταχύτητα η οποία υπερέβαινε κατά πολύ το ανώτατο νόμιμο όριο ταχύτητας, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει, να αποφύγει τη σύγκρουση με το φορτηγό αυτοκίνητο του Υ προκαλώντας και τον τραυματισμό του Μ.
