Αποζημίωση για θάνατο συνεπιβάτη σε θανατηφόρο αυτοκινητιστικό ατύχημα
Ο θάνατος συνεπιβάτη του υπαίτιου οδηγού σε αυτοκινητιστικό ατύχημα δημιουργεί δικαίωμα αποζημίωσης για τους συγγενείς για ψυχική οδύνη.
Στην υπόθεση που θα εξετάσουμε το αυτοκίνητο εκτρέπεται της πορείας του λόγω υπερβολικής ταχύτητας και προσκρούει στις μπάρες με συνέπεια το θάνατο συνεπιβάτη.
Ας δούμε τη δικαστική απόφαση:
"Την …….. και περί ώρα ….. ο Γ….. οδηγώντας το υπ’ αριθ. κυκλ …. Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία, εκινείτο επί της Ν…… με κατεύθυνση από Α…. προς Θ….., στην αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας. Στο όχημα αυτό επέβαιναν ως συνεπιβάτες η Φ…, μητέρα του εκπροσωπουμένου από τον ενάγοντα ανηλίκου Κ….., καθήμενη στη θέση της συνοδηγού καθώς και ο ίδιος ο ανήλικος καθήμενος στα πίσω καθίσματα.
Η εν λόγω οδός είναι στο σημείο του ενδίκου αυτοκινητιστικού ατυχήματος για οποίο γίνεται λόγος κατωτέρω, δρόμος διπλής κατεύθυνσης, με τρεις λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση και συνολικό πλάτος οδοστρώματος του ρεύματος προς Θ…. 11 μέτρα, ενώ εμφανίζει ελαφρά δεξιά κλίση στο ρεύμα αυτό (προς Θ….).
Κατά τον προαναφερόμενο χρόνο ήταν νύχτα, ο υπάρχων τεχνητός φωτισμός ήταν ανεπαρκής, η κυκλοφορία οχημάτων ήταν αραιή και πεζών ανύπαρκτη, η ορατότητα δεν περιοριζόταν και οι καιρικές συνθήκες ήταν καλές, το δε ανώτατο όριο ταχύτητας ορίζεται σε 130 χλμ/ώρα, όπως όλα τα ανωτέρω αναφορικά με τη διαμόρφωση της οδού και τις επικρατούσες συνθήκες αναφέρονται στην από …… έκθεση αυτοψίας και το συνοδεύον αυτή πρόχειρο σχεδιάγραμμα.
Φθάνοντας ο Γ… στο ύψος του … χλμ. της ως άνω οδού και οδηγώντας με αυξημένη για τις επικρατούσες συνθήκες ταχύτητα (ήταν νύχτα με ανεπαρκή τεχνητό φωτισμό) την οποία δεν μείωσε ενόψει της δεξιάς κλίσης της οδού στο ρεύμα πορείας του από αμέλεια και ανεπιτηδειότητα περί την οδήγηση απώλεσε τον έλεγχο του οχήματός του το οποίο εξετράπη της πορείας του προς τα δεξιά και προσέκρουσε με σφοδρότητα στο σιδερένιο στηθαίο της οδού στο δεξιό άκρο αυτής όπου αφού στρέβλωσε μερικά από τα σιδερένια κιγκλιδώματα, τέσσερα από αυτά πέρασαν μέσα από την καμπίνα του οδηγού, με συνέπεια τον τραυματισμό του ιδίου του οδηγού και του ανήλικου τέκνου του καθώς και της συνοδηγού Φ…, ο οποίος απέβη θανατηφόρος για την τελευταία…
Με βάση τα ανωτέρω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά το ένδικο ατύχημα οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του Γ…, οδηγού του ζημιογόνου και ασφαλισμένου στην εναγομένη αυτοκινήτου, ο οποίος με την αποδειχθείσα αμελή συμπεριφορά του παραβίασε τις από τις διατάξεις των άρθρων 12 παρ. 1 και 19 παρ. 1, και 2 Κ.Ο.Κ. σε συνδ. με 330 εδ. β’ Α.Κ. επιβαλλόμενες υποχρεώσεις του, η παραβίαση των οποίων συνδεέται αιτιωδώς με το ένδικο ατύχημα, γεγονός, το οποίο συνομολόγησε και η εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία με δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου της που καταχωρίστηκε στα πρακτικά συνεδριάσεως (άρθρο 352 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.).
Από τα αυτά ως άνω αποδεικτικά μέσα και ιδίως από την από ….. έκθεση αυτοψίας που συνέταξαν τα αρμόδια αστυνομικά όργανα προέκυψε ότι οι παθόντες μεταξύ των οποίων και η θανούσα Φ… φορούσαν ζώνες ασφαλείας.
Ως εκ τούτου πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν η νομίμως προβληθείσα από την εναγομένη ένσταση περί συνυπαιτιότητας της επιβαίνουσας του αυτοκινήτου Φ….. στην πρόκληση του θανάσιμου τραυματισμού της λόγω μη χρήσης ζώνης ασφαλείας (άρθρα 300 Α.Κ. σε συνδ. με 12 παρ. 5 Κ.Ο.Κ.).
Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η θανούσα Φ…. ηλικίας … ετών κατά το χρόνο του συμβάντος ήταν άνθρωπος υγιής και δραστηριοποιούνταν επαγγελματικά στον κλάδο των ….. επιχειρήσεων (ήταν εταίρος κατά ποσοστό 50% και διαχειρίστρια στην εταιρεία “S….” που είχε σκοπό την άσκηση επιχείρησης ………
Ο αιφνίδιος απρόσμενος και βίαιος θάνατός της στο αυτοκινητιστικό ατύχημα προκάλεσε κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας στον ανήλικο υιό της Κ….. βαθιά θλίψη, ο οποίος συνδέονταν με αυτήν με αγάπη, στοργή και στενό ψυχικό δεσμό.
Ενόψει των ανωτέρω και ιδίως των συνθηκών υπό τις οποίες έλαβε χώρα το αυτοκινητιστικό , της αποκλειστικής υπαιτιότητας του οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου Γ.., της ηλικίας της θανούσας (42 ετών) και του ανηλίκου υιού της Κ…(8 ετών), του ψυχικού άλγους που αυτός υπέστη συνεπεία του αιφνιδίου θανάτου του προσφιλούς του προσώπου καθώς και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης του ανηλίκου, εκτός της εναγομένης ασφαλιστικής εταιρείας της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο εκπροσωπούμενος από τον ενάγοντα ως άνω ανήλικος υπέστη ψυχική οδύνη, προς αποκατάσταση της οποίας πρέπει να αναγνωριστεί η υποχρέωση της εναγομένης να του καταβάλει ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 250.000 ευρώ, το οποίο κρίνεται εύλογο (άρθρο 932 Α.Κ.).
