Ψυχικη οδυνη εγγονών και δισέγγονων σε θανατηφορο αυτοκινητιστικο ατυχημα
Οι εγγονοί και οι δισέγγονοι δικαιούνται αποζημίωσης ψυχικής οδύνης λόγω θανάτου από αυτοκινητιστικό ατύχημα.
Ψυχική οδύνη υφίστανται σύμφωνα με το νόμο οι συγγενείς εξ αίματος σε ευθεία γραμμή, οι συγγενείς πρώτου βαθμού εξ αγχιστείας και οι συγγενείς δευτέρου βαθμού εξ αίματος εκ πλαγίου.
Συγγενείς εξ αίματος σε ευθεία γραμμή είναι οι γονείς, τα παιδιά, οι παππούδες, προπαππούδες κλπ, γιαγιάδες, προγιαγιάδες κλπ, εγγόνια, δισέγγονα, τρισέγγονα κλπ
Απαραίτητη προϋπόθεση για την αποζημίωση της ψυχικής οδύνης λόγω θανάτου σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, εκτός του ανωτέρω συγγενικού δεσμού, είναι η ύπαρξη ψυχικού και συναισθηματικού δεσμού μεταξύ συγγενών και θανόντος.
Ας δούμε μια χαρακτηριστική δικαστική απόφαση που αναγνωρίζει το δικαίωμα των δισέγγονων του θύματος του θανατηφόρου αυτοκινητιστικού ατυχήματοςς να επιδιώξουν την αποζημίωση της ψυχικής τους οδύνης:
"Επειδή κατά το άρθρο 932 εδ. 3 ΑΚ, σε περίπτωση θανάτωσης προσώπου η χρηματική ικανοποίηση μπορεί να επιδικασθεί στην οικογένεια του θύματος λόγω ψυχικής οδύνης. Στη διάταξη αυτή δεν γίνεται προσδιορισμός της έννοιας του όρου «οικογένεια του θύματος», προφανώς γιατί ο νομοθέτης δεν θέλησε να διαγράψει δεσμευτικώς τα όρια ενός θεσμού, ο οποίος, ως εκ της φύσης του, υφίσταται αναγκαίως τις επιδράσεις εκ των κοινωνικών διαφοροποιήσεων κατά τη διαδρομή του χρόνου.
Κατά την αληθή όμως έννοια της εν λόγω διάταξης, που απορρέει από τον σκοπό της θέσπισής της, στην οικογένεια του θύματος περιλαμβάνονται οι εγγύτεροι και στενώς συνδεόμενοι συγγενείς του θανατωθέντος, που δοκιμάσθηκαν ψυχικά από την απώλειά του και προς ανακούφιση του ηθικού πόνου αυτών στοχεύει η διάταξη αυτή, αδιαφόρως αν συζούσαν μαζί του ή διέμεναν χωριστά.
Υπό την έννοια αυτή, μεταξύ των προσώπων τούτων δεν περιλαμβάνονται συγγενείς πέραν του πρώτου βαθμού συγγενείας εξ αγχιστείας και δευτέρου βαθμού εξ αίματος εκ πλαγίου, δηλαδή περιλαμβάνονται σε αυτούς όλοι οι συγγενείς εξ αίματος σε ευθεία γραμμή όπως τα δισέγγονα του θανόντος (3ου βαθμού συγγενείς εξ αίματος σε ευθεία γραμμή), ενώ, σημειωτέον, η επιδίκαση της από το άρθρο 932 εδ. 3 ΑΚ προβλεπόμενης χρηματικής ικανοποίησης στα δικαιούμενα πρόσωπα, τελεί υπό την αυτονόητη προϋπόθεση, που συνιστά πραγματικό ζήτημα, της ύπαρξης, κατ΄ εκτίμηση του δικαστή της ουσίας, μεταξύ αυτών και του θανατωθέντος, όταν ο τελευταίος ζούσε, αισθημάτων αγάπης και στοργής, η διαπίστωση της ανυπαρξίας των οποίων μπορεί να οδηγήσει στον αποκλεισμό, είτε όλων των προσώπων αυτών, είτε κάποιων ή κάποιου από αυτούς από την επιδίκαση της εν λόγω χρηματικής ικανοποίησης.
Στην προκειμένη περίπτωση το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με την εκκαλουμένη απόφαση απέρριψε την πρώτη αγωγή των εναγόντων δισέγγονων του θανατωθέντος στο αυτοκινητιστικό ατύχημα ως μη νόμιμη, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε τον νόμο, καθώς σύμφωνα με τα ως άνω εκτιθέμενα οι ανωτέρω περιλαμβάνονται στους εγγύτερους και στενώς συνδεόμενους συγγενείς του θανατωθέντος που δικαιούνται χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης και επομένως πρέπει να γίνει δεκτή η υπό στοιχείο γ΄ έφεση αυτών, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση ως προς αυτούς και, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο, κατά το μέρος αυτό, να ερευνηθεί ως προς την νομική και ουσιαστική της βασιμότητα (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ)."
